Kuba dołączył do Żurawianki wiosną 2019 roku. Zdążył rozegrać 31 spotkań w żurawickich barwach, zarówno w juniorach jak i seniorach. Ponadto dołożył do tego 4 bramki, tym razem wszystkie dla juniorów. Niziołek coraz odważniej poczyna sobie już w pierwszej drużynie i kwestią czasu jest zanim zacznie zdobywać w niej gole seriami. Kapitan zespołu młodzieżowego to z pewnością postać, której warto poświęcić uwagę.

Kuba, jesteś kapitanem zespołu juniorów. Co właściwie znaczy być, twoim zdaniem, kapitanem?

Tak, zgadza się. Cieszę się, że drużyna mi ufa i mnie wybrała jako kapitana. Dla mnie bycie kapitanem to odpowiedzialność i wsparcie drużyny w każdej chwili, nawet tej gorszej.

Nie jesteś chłopakiem z Żurawicy, dojeżdżasz z Przemyśla. Jak to się stało, że jesteś dziś w Żurawiance?

Razem z chłopakami chodziliśmy do jednej szkoły. Ja, Patryk i Adrian nie mieliśmy żadnego klubu. Dowiedzieliśmy się, że pan Szymański trenuje w Żurawiance i zaczęliśmy się wypytywać o klub, czy są juniorzy. Pan powiedział, że są i poinformował nas o treningu. Postanowiliśmy, że wpadniemy na trening i było warto, chłopaki nas fajnie przyjęli od pierwszego treningu, była bardzo dobra atmosfera.

Czy wejście do drużyny było problemem?

Jak dla mnie było małym problemem, bo dołączyłem  w rundzie wiosennej dopiero po trzech meczach, ponieważ z moim peselem grał inny gracz przez co byłem wykluczony z rozgrywek. Ogólnie to wejście  do drużyny nie stanowiło żadnego problemu, ale tak jak u każdego nie raz pojawia się stres co wpływa negatywnie na grę zawodnika.

Z początkiem sezonu przeniosłeś się ze skrzydła na szpicę. Jakie zauważasz różnicę między tymi pozycjami?

Na skrzydle grało mi się bardzo dobrze, ale z powodu problemów naszego napastnika musiałem się przenieść na pozycje atakującego. Myślę, że radzę sobie dobrze, a z ciężką pracą może być tylko lepiej.

Kuba, dwie bramki udało ci się zdobyć w tym sezonie. Tylko, czy aż? Jesteś zadowolony z tego wyniku?

Niestety w roli atakującego nie jestem zadowolony z dwóch bramek. Myślę, że mogło być parę więcej, ale od połowy listopada zmagam się z naciągniętymi więzadłami krzyżowymi, przez co moja forma spadła.

Wejście do drużyny seniorów masz już za sobą. Jaką radę dałbyś swojemu koledze z juniorów, który chciałby rozpocząć przygodę z pierwszym zespołem?

Przede wszystkim nie odpuszczać już na samym starcie treningów; nie zwracać uwagi na krytykę ze strony innych, tylko iść do przodu i ciężko trenować, w końcu trener zauważy że zawodnik się stara i chce wnieść coś do drużyny.

Jak myślisz, który z juniorów powinien dostać zaproszenie na zajęcia seniorów od trenera Haręzy?

Jest to ciężki wybór, ale myślę, że każdy powinien dostać swoją szansę w zespole.

Co jako kapitan chciałbyś przekazać kibicom przed startem rundy juniorów?

Przede wszystkim dziękuję, że nas wspierają. Może nie jest ich za dużo, ale to nas motywuje do cięższej pracy.

Dzięki za rozmowę.

Również dziękuję.